به گزارش مشرق به نقل از فارس، بازار چانه‌زنی برخی نمایندگان مجلس بر سر بودجه حوزه‌های انتخابیه‌شان به ویژه در آستانه انتخابات داغ شده است و این روزها برخی کاندیداهای انتخابات مجلس هم برای جذب آرای مردم از تلاش خود برای تصویب پروژه‌های عمرانی خبر می دهند که در بودجه سالهای گذشته تصویب شده بود.

چانه‌زنی برخی نمایندگان مجلس برای دریافت بودجه از زمانی آغاز شد که تدوین بودجه‌های سالیانه سر و شکلی این چنینی به خود گرفت. چانه‌زنی دریافت بودجه بیشتر برای حوزه‌های انتخابیه و ایجاد تعهدات فراوان از جمله مشکلاتی است که همه ساله در تدوین بودجه‌ها رخ می‌دهد اما معمولا در برخی دوره‌ها که به زمان انتخابات مجلس نزدیک می‌شود این مشکل شکل حادتری به خود می گیرد.

وعده‌های انتخاباتی برخی نمایندگان آنها را مجبور به ورود به مسائل اجرایی و چانه‌زنی با دولت برای تخصیص بودجه بیشتر برای مناطق مختلف می‌کند. نکته جالب توجه در این است که معمولا نمایندگان به مثابه یک استاندار یا رئیس جمهور با حضور در بین اقشار مختلف مردم حوزه انتخابیه خود برای اجرای پروژه‌های عمرانی و مسائل دیگر وعده می‌دهند و در صورتی که پروژه‌ای در آن مناطق اجرا شود طوری جلوه می‌دهند که این نماینده مجلس توانسته این پروژه را به مرحله اجرا دربیاورد. در صورتی که اگر این نماینده هم نبود باز هم این پروژه اجرا می‌شد.

شاید اگر به عمر برخی از پروژه‌ها توجه کنیم می‌بینیم که بعضی از آنها عمر پنج تا هشت سال دارند که در این صورت به عمر نمایندگی یک نماینده کفاف نمی‌دهد و طرح سال‌ها قبل از مسئولیت این نماینده آغاز شده است.

یکی از مشکلاتی که از این دست اقدامات ایجاد می‌کند افزایش طرح‌های نیمه تمام عمرانی است. در واقع بودجه و منابع کشور محدود است اما تقاضا برای اجرای طرح‌های عمرانی بیش از نیازها اجرا می‌شود. به عبارت دیگر منابع محدود اما نیاز به اجرای پروژه‌ها فراوان است.

در همین باره مقام معم رهبری می‌فرمایند: یکی از تصورات اشتباهی که در ذهن عموم مردم در رابطه با وظیفه نمایندگان مجلس است، این است که وظیفه اصلی نمایندگان، پیگیری و جذب امکانات مختلف برای حوزه انتخابی خود است. بر همین اساس یکی از راهکارهای تبلیغاتی نمایندگان این است که وعده‌‌های مختلفی در زمینه‌ پروژه‌های عمرانی و رفاهی به مردم منطقه خود می‌دهند که بسیاری از این وعده‌ها غیر عملی است. در حالی که اساساً نماینده منتخب مردم یک حوزه انتخابی است که به عنوان نماینده افکار عمومی آن بخش از کشور، در بحث قانونگذاری و نظارت بر دستگاه‌های اجرایی ایفای نقش نماید.

مقام معظم رهبری در بحث انتخاب نماینده تصریح می‌کنند: "وعده‏هاى غیر عملى ملاک نیست. من با خودِ نماینده‏هاى محترم در دوره‏هاى مختلف وقتى مواجه شدم، به اینها گفتم: آقایان و خانم‌هاى نماینده! وظیفة نماینده این نیست که وعده عمرانى و فلان پروژه، فلان کار را در منطقه انتخابى خود به مردم بدهد؛ اینها کار اجرایى است، کار دولت است. وظیفه نماینده این است که بتواند قانون مورد نیاز کشور را پیدا کند، آن قانون را جعل کند. وقتى قانون شد ‌ـ یعنى قاعده‏اى گذاشته می‌شود ‌ـ دستگاه‌هاى اجرایى و قضایى مجبورند برطبق قانون عمل بکنند و عمل می‌کنند."

البته منظور از بیان این مطالب این نیست که تنها برخی نمایندگان مجلس برای تخصیص اعتبار بیشتر به برخی بخش‌ها چانه‌زنی می‌کنند بلکه بعضی دستگاه‌های دولتی و نهادهای عمومی هم برای دریافت بیشتر بودجه در زمان بررسی و تدوین آن در کمیسیون‌های مختلف مجلس حاضر و با نمایندگان مذاکره می‌کنند.

به بیان بهتر باید گفت که چانه‌زنی و به قول بعضی آقایان "لابی" برای دریافت بودجه بیشتر تبدیل به یک امر عادی شده و همه ساله به این نحو عمل می‌شود.

نزدیک شدن به پایان عمر مجلس هشتم دلیلی بود برای اینکه تاکیدی شود به نمایندگان و کاندیداهای نمایندگی مجلس تا این گونه تصور نکنند که نماینده باید به دنبال جذب اعتبار برای مناطق و حوزه‌های انتخابیه باشد.

از طرف دیگر مردم هم باید به این مساله توجه کنند که به افرادی باید رای دهند که حداقل وظایف نمایندگی را بشناسند و سعی نداشته باشند که با وعده‌ها رنگارنگ برای جذب آرا آنها را فریب دهند.

با توجه به اینکه به پایان عمر مجلس هشتم نزدیک می‌شویم و به تدریج تنور تبلیغات‌های انتخاباتی کاندیدای نمایندگی مجلس داغ می‌شود باید به نمایندگان مجلس توصیه کرد که بار دیگر با مراجعه به قانون اساسی و اختیارات نمایندگان مجلس شورای اسلامی حدود و ثغور اختیارات و وظایف نمایندگان را مطالعه کنند تا همانند دوره‌های گذشته وعده‌هایی به مردم ندهند که فراتر از چارچوب اختیارات و وظایف آنها باشد.